EMOCJE W NASZYM ŻYCIU- ODRZUCENIE.

 

Od-rzucenie. Jesteśmy od-rzuceni , jak piłeczka. Czasem odrzuceni naprawdę, a czasem tak nam się wydaje, co nie znaczy, że wtedy ból jest mniejszy. To jedna z trudniejszych emocji w naszym życiu. Bo czując wstyd czy winę, wciąż można mieć poczucie przynależności , ale kiedy jesteś odrzucony, to jesteś odrzucony. I jest to na tak głębokim poziomie, że można udawać, że tak nie jest ale życie i tak będzie pokazywało nam prawdę. Lęk przed odrzuceniem jest naprawdę dotkliwy, zwłaszcza odrzucenie przez osoby, szczególnie nam bliskie, na których miłości najbardziej nam zależy. Wydaje się, że nikt nie jest wolny od tego lęku. Czytałam o ciekawej teorii, którą tutaj chętnie z Tobą podzielę: kościół katolicki opowiada historię wygnania z raju Ewy i Adama, przez Boga- NASZEGO STWÓRCĘ. To jest historia , którą wszyscy w sobie nosimy, Historia najwierniej przekazywana z pokolenia na pokolenie, nikt nie podważa, jak sroga to była kara za zjedzenie jabłka, jednakże zostali wygnani z raju, Odrzuceni przez kogoś ABSOLUTNIE WIELKIEGO, NIEPOJĘTEGO, NIEZMIERZALNEGO I NIEOMYLNEGO. 

JEST TO HISTORIA LĘKU, KTÓRYM NAS KARMIONO.

Co gorsza, tkwi on wciąż i to głęboko, że można nas odrzucić a niewinny umysł dziecka chłonie wszystkie przekazy, które dostaje. Nie tylko komunikaty od rodziców czy dziadków- szkoła i kościół również mają swój wkład w kształtowaniu świadomości i przekonań. 

Być może kolejnym wytłumaczeniem lęku przed odrzuceniem jest trauma, której doświadczamy podczas narodzin? Bycie w brzuszku u mamy to raj :) , szczególnie pierwszy okres, kiedy nie pobieramy żadnego pokarmu a pobieramy jedynie energię. Przychodzi jednak moment kiedy nasza mama nie chce już nas nosić i "pozbywa"  się nas, często krzycząc, przeklinając, pojawiamy się na świecie zupełnie innym, niż ten który znaliśmy.

Odrzucenie powoduje, że przeżywamy: złość, nienawiść, smutek, lęk, wstyd, winę, krzywdę, zazdrość, myślimy o sobie, że jesteśmy gorsi, głupsi, słabsi, że nam się nie uda, że nie poradzimy sobie, że nie jesteśmy ważni, że inni są lepsi, że nie jesteśmy kochani, nikt się z nami nie liczy, jesteśmy do niczego, nie próbujemy robić różnych rzeczy - bo i tak nam nie wyjdzie. Myślimy źle nie tylko o sobie ale i o innych ludziach, że są źli, nieuczciwi, nie można im ufać, że chcą nas zniszczyć, zaszkodzić nam, skrzywdzić.

Sytuacja związana z odrzuceniem, cofa nas do naszego dzieciństwa, do tego co wtedy doświadczyliśmy, jakich emocji, jakich uczuć. 

LĘK PRZED ZMIANĄ TO TEŻ LĘK PRZED ODRZUCENIEM.

Boimy się zmian, bo boimy się, że jak nam nie wyjdzie, skompromitujemy się i zostaniemy odrzuceni.

LĘK PRZED SAMOTNOŚCIĄ JEST LĘKIEM PRZED ODRZUCENIEM.

Ale boimy się również miłości i bliskich związków z obawy przed porzuceniem i cierpieniem.

I jeszcze lęk przed śmiercią, który też jest związany z lękiem przed odrzuceniem, boimy się, że Bóg nas potępi i odrzuci, zostaje dla nas  piekło, którego też się boimy. 

OPOWIEDZ KOMUŚ SWOJĄ HISTORIĘ.

Czasem samo uświadomienie sobie danej emocji robi już dobrą robotę, a wypowiedzenie jej, doświadczenie świadomie ponownie tych emocji, przepięknie uwalnia nasze ciała z napięcia. 

Pamiętaj, że ludzi myślą, mówią i czują do nas dokładnie to co sami o sobie myślimy, czujemy i mówimy. 

Jeśli sam zmienisz stosunek do siebie - zmienisz również stosunek innych ludzi do samego siebie.